ബൂലോക കാരുണ്യം - യൂണിഫോം വിതരണം.

അങ്ങനെ, ഒരു വലിയ ബൂലോഗകാരുണ്യം  പ്രോജക്റ്റ്‌ നല്ല രീതിയില്‍ തീര്‍ന്നു.  വയനാട്ടിലെ, മുന്നൂറ്റി അന്‍പതില്‍ കൂടുതല്‍ വരുന്ന കുട്ടികള്‍ക്ക്‌, ഈ വിദ്യാഭ്യാസവർഷം പുതിയ യൂണിഫോം കൊടുക്കാന്‍ ഉള്ള പ്ലാന്‍ കുറച്ചു മാസം മുന്നേ തുടങ്ങിയത് ആയിരുന്നു.

ഇരുളം സൂപ്പര്‍ സ്റ്റാര്‍ കുഞ്ഞു അഹമ്മദ്ക്ക യുടെ സഹായത്തോടെ വയനാട്ടിലെ ആദിവാസികള്‍ക് ഡ്രസ്സ് എത്തിച്ചു കൊടുത്തിരുന്നു.  അത് അറിഞ്ഞപ്പോ,  ഇരുളത്തില്‍ ഉള്ള സാമുവല്‍ സാര്‍, കുഞ്ഞു അഹമ്മദ്ക്കയുടെയടുത്ത്, സാമുവല്‍ സാറിന്റെ തിരുനെല്ലിയില്‍ ഉള്ള സ്കൂള്‍ കുട്ടികൾക്ക് യൂണിഫോം കൊടുക്കാന്‍ പറ്റുമോ എന്ന് ചോദിച്ചു.  എല്ലാ കുട്ടികള്‍ക്കും കൊടുക്കാന്‍ പറ്റും എന്ന് ഒരു ഉറപ്പും ഇല്ലായിരുന്നു.  പക്ഷെ, നല്ല മനസുള്ള ഒരു കൂട്ടം ആള്കാരുടെ സഹായത്താല്‍, നമുക്ക് അവിടെ ഉള്ള എല്ലാ കുട്ടികൾക്കും, അത് കൂടാതെ, ഇരുളത്ത് തന്നെയുള്ള ഒരംഗഗനവാടിയിലെ 15 കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കും പുത്തന്‍ ഉടുപ്പ് എത്തിയ്കാന്‍ പറ്റി.

മുന്നേ സ്കെച് ഇട്ടപോലെ, ഞായര്‍ വൈകുന്നേരം നമ്മുടെ അതുല്യചേച്ചി സുല്‍ത്താന്‍ബത്തേരിയില്‍ ലാന്‍ഡ്‌ ചെയ്തു. (ബത്തേരികാര്‍ ആരും പേടിയ്ക്കണ്ട, ചേച്ചി അവിടെ നിന്ന് തിരിച്ചു പോയി കഴിഞ്ഞു.)  തിങ്കൾക്കാലം, രാവിലെ ഞാനും, വീട്ടിലെ പടയും കൂടെ ചേച്ചിയെ താമസസ്ഥലത്ത് നിന്ന് കിഡ്നാപ്പ് ചെയ്തു. പാവം, ബ്രേക്ക്‌ഫാസ്റ്റ്‌ കഴിച്ചോണ്ടിരിയ്ക്കുകയായിരുന്നു, ടൈം ആയി..ലേറ്റ് ആയി  എന്നും പറഞ്ഞു ഫുള്‍ കഴിയ്ക്കാന്‍ വിടാതെ, തൂക്കി എടുത്തു (ക്രെയിൻ വെച്ച്) വണ്ടിയില്‍ ഇട്ടു.  ശേഷം ബത്തേരിയിലെ മിന്റ് ഫ്ലവര്‍ ഹോട്ടലിന്റെ മുന്നില്‍ എത്തി.  അപ്പൊ, ദാ...കാ കീ ക്ലൂ ക്ലൂ എന്നൊരു സൗണ്ട് ...തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോ, ദേ ഒരു മൈന.....നമ്മുടെ മൈന.

കിറുകൃത്യം 8:30 നു അവിടെ എത്താം എന്ന് പറഞ്ഞ ടാക്സി സാരഥി അനൂപ്‌ ടൈമില്‍ എത്തിയില്ല.  സൊ, ഇച്ചിരി ലേറ്റ് ആയി.  പിന്നെ വന്നപ്പോ, ആ പച്ച കോളിസ് വണ്ടിയില്‍ സ്ത്രീജനങ്ങളെ ഇരുത്തി, രണ്ടു വണ്ടിയും കൂടെ നേരെ ഇരുളം ലക്ഷ്യമിട്ട് മിന്നൽപ്പിണർ പോലെ പാഞ്ഞു (ഹമ്മേ... സ്പീഡ് കൂടി പോയി, ഇച്ചിരി സ്പീഡ് കുറച്ചോ., എഴുതി വന്നപ്പോ ഓവറായി പോയതാ.)

നേരെ യൂണിഫോം തൈയ്ക്കുന്ന മനോജിന്റെ കടയില്‍ പോയി.  അവിടെ നിന്ന് അംഗനവാടിയിലേയ്ക് ഉള്ള 15 കുട്ടിക്കുപ്പായവും കൊണ്ട്, നേരെ അങ്ങോട്ട് വിട്ടു.  റോഡില്‍ നിന്ന് നോക്കിയാൽ, അംഗന്‍വാടിയിലേക്കുള്ള വഴി കാണില്ല.

 

ദേ...മുകളില്‍ കാണുന്നില്ലേ, അതാണ് വഴി ! അങ്ങോട്ട്‌ പോയപ്പോൾ, അടുത്ത തോട്ടത്തിലൂടെ ചാടി കേറിയാണ് പോയത് പക്ഷെ, തിരിച്ച് വന്നപ്പോൾ, ഈ വഴി തന്നെ വന്നു.

ദേ..ഇരിയ്ക്കുന്നു നമ്മടെ അംഗനവാടി...

ആന്റി മഴ സിസ്റ്റം ആണ് മുകളില്‍ കാണുന്നത്.

അങ്ങെനെ, അവിടെയുള്ള കുട്ടികള്‍ക്ക്‌ ഉടുപ്പും, മിട്ടായിയും കൊടുത്തു, അവരുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ കൂടി (നല്ല പാട്ട് ആയിരന്നു.  അതുല്യചേച്ചിയോട് ചോദിച്ചു ആ പാട്ട് മൊത്തം ഒന്ന് സംഘടിപ്പിയ്ക്കണം.) 

അതു കഴിഞ്ഞു കുഞ്ഞു അഹമ്മദ്ക്കയുടെ കൈ കൊണ്ട് അവിടെ യൂണിഫോം വിതരണം തുടങ്ങി വെച്ചു. (താഴത്തെ പടം ബൈ അതുല്യചേച്ചി. ഹും..ഞാന്‍ എടുത്ത പടം ആണേല്‍ ഇങ്ങനെ ആണോ, നല്ല കിടിലം ആയിരിക്കില്ലേ?)

ഇപ്പോൾ ഈ അംഗനവാടി നിലനിൽക്കുന്നത് സ്വന്തം സ്ഥലത്തല്ല. ഒരു ആദിവാസിയ്ക്ക് കിട്ടിയ വീട്, അവര്‍ മരിച്ചു പോയപ്പോ, തല്‍കാലം വേറെ ഉടമസ്ഥന്‍ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട്,

അംഗനവാടിയായി ഉപയോഗിയ്ക്കുന്നതാണ്.  ഇതിന്റെ ഉടമസ്ഥന്‍ (മരിച്ച ആളുടെ ബന്ധുകള്‍)  ആരേലും വന്നാൽ, ഇത് പൂട്ടും.  അപ്പോൾ , വേറെ സ്ഥലം നോക്കേണ്ടി വരും.

എടുത്തു പറയേണ്ട സംഭവം, അവിടെയുള്ള പഠിപ്പിയ്ക്കുന്ന ആൾക്കാരുടെ ആത്മാർത്ഥതയാണ്, പിന്നെ ആ നാട്ടുകാരുടെ സപ്പോര്‍ട്ട് - ഇത് രണ്ടും ആണ്. കുറേ  നല്ല മനസുകളെ ഒരുമിച്ചു ഹോള്‍സെയിലായി കണ്ട ഒരു എഫ്ഫക്റ്റ്‌ ആയിരുന്നു.

ശോ..മറന്നു പോയി..ആ അംഗന്‍വാടിടെ ഉള്‍വശം കണ്ടില്ലല്ലോ ?  ഇതാ പിടിച്ചോ

ഇത്രേം സ്ഥലമേ ഉള്ളൂ എങ്കിലും, അവർ അവരുടെ കഴിവനുസരിച്ച് മാക്സിമം നീറ്റായി പരിപാടികള്‍ നടത്തുന്നു എന്ന് ഈ സെറ്റപ്പ് കാണുമ്പോൾ അറിയാം, ല്ലേ?

ങാ....ഇനി കുഞ്ഞു പിള്ളാരെ  വിട്ടു, ചേട്ടന്‍ ആന്‍ഡ്‌ ചേച്ചിമാര്‍ക്ക്‌ യൂണിഫോം കൊടുക്കാന്‍ പോകാം...

ഇരുളത്തില്‍ നിന്ന് 50 കിലോമീറ്റര്‍ ദൂരെയാണ് തിരുനെല്ലി.  മിക്കസ്ഥലതും റോഡു വലിയ കുഴപ്പം ഇല്ല. എങ്ങിലും ബുദ്ധിമുട്ടിയ സ്ഥലങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു.

ദേ..ഇപ്പൊ നമ്മള്‍ തിരുനെല്ലി എത്തും.  (ആ വകുപ്പിലെ എന്റെ തൊപ്പി ഫോര്‍ പീപ്പിള്‍സിനെ കാണിയ്ക്കട്ടെ.)

കാറ്റാടി, പി എസ് എല്‍ വി റോക്കറ്റ് (ഒരെണ്ണം മുഴുവന്‍)..എല്ലാം ആയി ഫുള്‍ സെറ്റപ്പ് സ്കൂള്‍ ആണ്.  പോരാത്തതിന്...ഹോ...പ്രകൃതി ഇങ്ങനേ..ഇങ്ങനേ...നിറകവിഞ്ഞു ഒഴുകുന്ന  ലോക്കേഷൻ.

താഴെയുള്ള പടം, നമ്മടെ സ്കൂളിന്റെ തൊട്ടുപ്പിറകലുള്ള പുഴയാണ്.

കാട് ...മല..മഞ്ഞു.. പുഴ...  കിടിലം. (ദാണ്ടെ കിടക്കുന്നു...പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു ഞാന്‍ കാടു കേറി ! :) )

തയിച്ചു കിട്ടിയ യൂണിഫോം എല്ലാം അവിടെ ഇറക്കിവെച്ചു

അണ്‍ ലോഡ്‌ ചെയ്യുന്ന ഫോട്ടോ, അതുല്യചേച്ചി എടുത്തത്, ദോ..ഇവിടെ.

അങനെ എല്ലാം ഇറക്കി കഴിഞ്ഞു, കുഞ്ഞു അഹമ്മദ്കായ്ടെ കൈ കൊണ്ട്, യൂണിഫോം വിതരണം തുടങ്ങി വെ

ആ നീല ഷര്‍ട്ട്‌ ആണ്, ഹെഡ് മാസ്റ്റര്‍ രമേശ്‌.  കുഞ്ഞു അഹമ്മദ്ക്കയുടെ അടുത്ത് നിൽക്കുന്നത് സാമുവല്‍ സാര്‍, അതിനും പുറകില്‍ ഉള്ളതാണ് എന്റെ അച്ഛന്‍.

ആകെ മൊത്തം നല്ല ഒരു പരിപാടി ആയിരുന്നു.  ഇങ്ങനെയൊരു സംഭവം എന്ന് ഓണ്‍ലൈന്‍ വഴി അറിഞ്ഞു സഹായിച്ച പേര് അറിയാവുന്ന കൈപ്പള്ളി മുതലായ കൊറേ ആള്‍കാര്‍, അറിയാത്ത കൊറേ ആള്‍കാര്‍, പേര് പറയണ്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞ കൊറേ പേര്‍....അങനെ കൊറേ..കൊറേ ആള്‍കാര്‍.. ഉണ്ട്.  ഞാന്‍ നന്ദി പറയാന്‍ പോയാ, അത് വലിയ റോള്‍ കളിആയിപ്പോവും.  

ഇനിയും, ഇതേ പോലെ അനേകം പരിപാടികള്‍ നടത്താന്‍ നമുക്ക് സാധിയ്ക്കട്ടെ.  

ഈ പ്രൊജക്റ്റ്‌ന്റെ  ബൂലോഗ കാരുണ്യം പോസ്റ്റ്‌. 

(ശു..ശൂ..എന്ന് വെച്ചാ, ഞാന്‍ ഈ മണിപ്രവാളം പോലെ എഴുതി വെച്ചത് കണ്ടിട്ട്, എന്തൂട്ടാ ഇത് എന്ന് അന്തം വിട്ടു പോയവര്‍ക് വേണ്ടി, അതുല്യചേച്ചി മണി മണിയായി എഴുതിയ പോസ്റ്റ്‌)

ഇപ്പൊ കിട്ടിയ അപ്ഡേറ്റ് :  നമ്മള്‍ പണ്ട് കൊറേ തുണി ശേഖരിച്ചു കൊടുത്തില്ലേ ?  അതിന്റെ തുടർച്ചയായി, ഇന്നലെ കുവയിറ്റില്‍ ‍ നിന്ന് അയച്ച 250 കിലോ തുണി, ഇന്നലെ ഇരുളത് എത്തി.  ഇന്ന് അത് അവിടെ വിതരണം ചെയ്യും.