മാതൃകയായി ഒരു വിവാഹം

എസ്. കുമാര്‍
കണ്ടു ശീലിച്ച പല മന്ത്രി പുത്ര/പുത്രി വിവാഹങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്ഥമായ ഒരു വിവ്ഹത്തിനു മലയാളി സാക്ഷിയാവുകയുണ്ടായി. വനം വകുപ്പ് മന്ത്രി ബിനോയ് വിശ്വത്തിന്റേയും ഭാര്യ ഷൈലാ ജോർജ്ജിന്റേയും മകൾ രശ്മിയും മലപ്പുറം സ്വദേശി ഷംസുദ്ദീനും തമ്മിൽ ഉള്ള വിവാഹം. വളരെ ലളിതമായ ഒരു ചടങ്ങിൽ സ്പെഷ്യൽ മാര്യേജ് ആക്ട് പ്രകാരം തിരുവനന്ദപുരത്തെ ഒരു റജിസ്റ്റാർ ഓഫീ‍സിൽ ആയിരുന്നു വിവാഹം. വധൂ വരന്മാരെ ആശീർവദിക്കുവാൻ അടുത്ത ബന്ധുക്കളും ചില സുഹൃത്തുക്കളും എത്തിയിരുന്നു. പ്രായപൂർത്തിയാകും മുമ്പെ മകളെ വിവാഹം കഴിപ്പിച്ച മന്ത്രിയും, മുൻ കേന്ദ്ര മന്ത്രി തന്റെ മകളുടെ വിവാഹത്തിനു പന്തലിനു മുമ്പിൽ ആനയെ നിർത്തുകയും ഒടുവിൽ അത് ഇടഞ്ഞ് പ്രശനമുണ്ടായതും അദിഥികളിൽ ചിലർക്ക് പരിക്കേറ്റതും ഒക്കെ നമ്മുക്ക് അറിവുള്ളതാണ്. മക്കളുടെ വിവാഹത്തിനായി കോടികൾ തന്നെ ചിലവിടുന്ന രാഷ്ടീയക്കാരിൽ ആദർശത്തിന്റെയും മനുഷ്വത്വത്തിന്റേയും കണിക തീർത്തും നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടില്ല എന്ന് സ്വന്തം മകളുടെ വിവാഹത്തിലൂടെ അദ്ദേഹം തെളിയിച്ചു. മറ്റൊന്നു കൂടിയുണ്ട്. മന്ത്രി ബിനോയ് വിശ്വം മിശ്രവിവാഹിതനാണ്. മകളുടെ വിവാഹവും മിശ്രവിവാഹം ആയി.
മനുഷ്യത്വം എന്ന വാക്ക് പറയുവാൻ രണ്ട് കാരണം ഉണ്ട്. ഒന്ന് പരസ്പരം ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരെ ജാതിയുടേയും മതത്തിന്റേയും പേരിൽ ഒന്നിക്കുവാൻ അനുവദിക്കാത്ത വിധം ജാതിക്കോമരങ്ങൾ പിടിമുറുക്കിയിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ ജാതിക്കും മതത്തിനും അപ്പുറം പങ്കാളികൾ തമ്മിൽ ഉള്ള പൊരുത്തത്തിനാണ് പ്രാധാന്യം എന്ന് ഇതിലൂടെ വ്യക്തമാക്കി. ക‌മ്യൂണിസ്റ്റു പ്രത്യയശാത്രത്തിന്റെ അപ്പോസ്ഥലന്മാർ വരെ ഇന്ന് മക്കളെ സ്വന്തം ജാതിയിൽ ഉള്ളവർക്കാണ് കെട്ടിച്ചുകൊടുക്കുന്നതും കൊണ്ടുവരുന്നതും. സമൂഹത്തിലെ സങ്കുചിത്വമാർന്ന ജാതി, മത കാഴ്ചപ്പാടുകൾക്ക് എതിരെ പോരാടിയവരുടെ പിന്മുറക്കാർ എവിടെ നിൽക്കുന്നു എന്ന് പരിശോധിച്ചാൽ മനസ്സിലാകും. ക‌മ്യൂണിസ്റ്റുകാരനു/മാർക്കിസ്റ്റുകാരനു മതവും ജാതിയും സമൂഹത്തിലെ പദവികളോ സ്വത്തോ ഒന്നും ഒരു വിവേചനത്തിനായുള്ള ഉപാധിയല്ലെന്ന് പറയുമ്പോളും കൂട്ടത്തിലെ പല യുവ രക്തങ്ങൾ പോലും സ്ത്രീധനം(വിവാഹ സമയത്ത് പെണ്ണിന്റെ വീട്ടുകാർ നൽകുന്ന ആഭരണം എന്നു കരുതുക) വാങ്ങിയാണ് വിവാഹം കഴിക്കുന്നതെന്ന് കാണുവാനാകും.

കല്യാണത്തിനു എന്തിനു സ്വർണ്ണം?
വ്യക്തികളുടെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും സുപ്രധാനമായ കാര്യങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് വിവാഹം. സുഹൃത്തുക്കളും ബന്ധുക്കളും ഒത്തുകൂടി ആശീർവദിക്കുന്നതും അവർക്ക് ചെറിയ സൽക്കാരം നൽകുന്നതും സന്തോഷകരം തന്നെ. എന്നാൽ സ്വന്തം ഇണയെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതിനും അവൾക്കൊപ്പം ജീവിക്കുന്നതിനും എന്തിനാണ് സ്വർണ്ണവും പണവും? സ്നേഹിക്കുവാനും, സ്നേഹിക്കപ്പെടുവാനും, പരസ്പരം പങ്കുവെക്കുവാനും വേണ്ടി തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നിടത്ത് സ്വർണ്ണത്തിനും പണത്തിനും എന്ത് പ്രാധാന്യമാണുള്ളത്? ഇത്തരം ചോദ്യങ്ങൾ സമൂഹത്തിൽ ഉയർന്നുവരേണ്ടത് അനിവാര്യമാണ്.

മകളുടെ ഭാവി ഭദ്രമാക്കുവാനാണ് സ്വർണ്ണം/പണം/ഫ്ലാറ്റ് നൽകുന്നതെന്ന് പലറും പറയാറുണ്ട്. എന്നാൽ സ്വന്തം ഇണയെ നോക്കുവാൻ കഴിവില്ലാത്തവൻ ആണോ നിങ്ങളുടെ മരുമകൻ എന്ന് ഒരു ചോദ്യം ഇവിടെ ഉയരുന്നു. ഒരു സ്ത്രെയെ പോറ്റുവാൻ കഴിവില്ലാത്തവനു നിങ്ങൾ മകൾക്കൊപ്പം അവൾക്ക് ജീവിക്കുവാൻ ഉള്ള വക കൂടെ നൽകുന്നത് എത്രമാത്രം വിഡ്ഡിത്തമാണ്. ഒന്നോ രണ്ടോ പെൺ മക്കൾ ഉള്ള മാതാപിതാക്കൾ മക്കളുടെ വിവാഹത്തിനു സ്വർണ്ണം വാങ്ങുവാനായി തങ്ങളുടെ സ്വന്തം ജീവിതം ഹോമിക്കുന്നു. എന്തുമാത്രം ക്രൂരതയാണിതെന്ന് ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചാൽ അതിനെ ശരിയാം വണ്ണം ഉൾക്കൊള്ളുവാൻ കഴിഞ്ഞാൽ സ്തീധനം എന്നതിനോട് മനുഷ്യത്വം ഉള്ളവർക്ക് യോജിക്കുവാൻ ആകില്ല.

സ്വർണ്ണം കാറ് എന്നിവയ്ക്കൊപ്പം വിവാഹശേഷം മക്കൾക്ക് ഭർത്താവിനൊപ്പം താമസിക്കുവാൻ ഫ്ലാറ്റ്/വില്ല നൽകുന്നത് ഇന്ന് സാധാരണമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഇത് മറ്റൊരു വിപൽക്കരമായ സന്ദേശമാണ് സമൂഹത്തിനു നൽകുന്നത്. ഇതുമൂലം മകളുടെ ഭർത്താവിന്റെ കുടുമ്പത്തോടൊപ്പം അവൾക്ക് താമസിക്കുവാൻ കഴിയാതെ വരുന്നു. സ്വാഭാവികമായും ഇത് അവർക്കിടയിൽ ഉണ്ടാകേണ്ട ഒരു സ്നേഹത്തിന്റെയും സഹകരണത്തിന്റേയും സാധ്യതയെ ചുരുക്കുന്നു. ഇതിലൂടെ അവൾക്ക് ലഭിക്കാവുന്ന പല അറിവുകളും അനുഭവങ്ങളും നിഷേധിക്കുകയാണ് അമ്മായിയമ്മയുടെ മൂക്കും മോറും കാണണ്ട മകൾക്ക് സ്വസ്ഥമായി ജീവിക്കാൻ ഉള്ളത് ഞാൻ നൽകി എന്ന് ചാരിദാർഥ്യം അടയുന്ന രക്ഷിതാക്കൾ ചെയ്യുന്നത്. ജോലിയില്ലാത്തവരെ സംബന്ധിച്ച് ടി.വിയും ഇന്റർനെറ്റും മൊബൈൽ ഫോണും മാത്രമായി “ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ“ മറ്റൊരു ലോകത്തേക്ക് തള്ളിവിടുവാൻ ഇത് വഴിയൊരുക്കുകയും ചെയ്യും.

വിവാഹം അനുദിനം ചിലവേറിയ ഒന്നായി മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ആർഭാടങ്ങൾക്ക് അതിരുകൾ ഇല്ലാതായിരിക്കുന്നു. വസ്ത്രത്തിന്റേയും സ്വർണ്ണത്തിന്റെയും കാര്യത്തിൽ മാത്രമല്ല ഭക്ഷണത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും ഇന്നു വലിയ തുകയാണ് മലയാളി ചിലവിടുന്നത്. പ്ലേറ്റിനു 400-600 രൂപ വരെ ചിലവിടുന്ന വിവാഹ സൽക്കാരങ്ങൾ ഇന്നു സാധാരണമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വിവാഹത്തിന്റെ തലേ ദിവസത്തെ മദ്യസൽക്കാരത്തിന്റെ ചിലവു വേറെ. ഇതെല്ലാം സമൂഹത്തിലെ ഒരു സമ്പ്രദായമായി മാറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനാൽ പലപ്പോഴും സാധാരണക്കാർ നിർബന്ധിതരാക്കപ്പെടുന്നു. മറ്റുള്ളവർക്ക് മുമ്പിൽ “മാനക്കേട്” ഉണ്ടാകും എന്ന് കരുതി പലരും ഇതിനൊക്കെ വലിയ തുക ഉയർന്ന പലിശക്ക് കടം വാങ്ങിയും കുടുമ്പം പണയപ്പെടുത്തിയും കണ്ടെത്തുന്നു. വിവാഹം കഴിഞ്ഞാലും തീരുന്നില്ല. വിവിധ പേരിൽ ഉള്ള സൽക്കാരങ്ങളുടേയും സമ്മാനങ്ങളുടേയും പേരിൽ ഉള്ള മറ്റു ചിലവുകൾ.

ഇത്തരം ആർഭാടങ്ങൾക്ക് വകയില്ലാതെ വരുന്നതിന്റെ പേരിൽ മംഗല്യയോഗം നിഷേധിക്കപ്പെടുന്ന പെൺകുട്ടികളും അവരുടെ രക്ഷിതാക്കളും അനുഭവിക്കുന്ന മാനസീക പീഠനം എത്രയോ വലുതാണ്. അവരെപോലുള്ളവർ മനുഷ്യത്വം അർഹിക്കുന്നു എന്ന് സമൂഹത്തിനു ഓർമ്മപ്പെടുത്തലുകൾ അനിവാര്യമാണ്. ഇത്തരം ഓർമ്മപ്പെടുത്തലുകളാണ് സ്ത്രീധനമില്ലാത്ത ആർഭാടമില്ലാത്ത ലളിതമായ ഓരോ വിവാഹങ്ങളും. രാഷ്ടീയ സാമൂഹിക പ്രവർത്തകർ അതിനായി മുന്നോട്ട് വരെണ്ടതുണ്ട്. ആദർശം പ്രസംഗത്തിൽ നിന്നും പ്രവർത്തിയിലേക്ക് വരുമ്പോളേ അത് പൂർണ്ണമാകൂ. ബിനോയ് വിശ്വത്തെ പോലുള്ളവരിൽ നിന്നും ഉള്ള ഇത്തരം ശ്രമങ്ങളെ അഭിനന്ദിക്കുന്നു.