‘കാളപെറ്റെന്നുകേട്ടാല്‍ കയറെടുക്കുന്ന കേരളം’

അപ്പു എഴുതുന്ന ലേഖനം

കഴിഞ്ഞ കുറേ നാളുകളായി ടി.വി യിൽ വാർത്തകൾ കാണുമ്പോൾ, കേരളത്തിനും മലയാളികൾക്കും എന്തുപറ്റി എന്നു മൂക്കത്തുവിരൽ വച്ചു ചോദിച്ചുപോകുന്ന അവസ്ഥയിലാണു ഞാൻ.കഴിവതും വാർത്തകൾ കണ്ടു സമയം കളയാറില്ല, എങ്കിലും കാറിൽ യാത്രചെയ്യുമ്പോൾ റേഡിയോയിൽ കേൾക്കാറുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ചും വാർത്തകളോടുള്ള പ്രതികരണങ്ങളിൽ നമ്മുടെ കേരളം ഈയിടെ പ്രതികരിക്കുന്ന രീതികൾ അതിശയവും ഒപ്പം നൈരാശ്യവും ഉളവാക്കുന്നു. കേരളത്തിലെ സാമാന്യജനങ്ങളെ ഈ സ്ഥിതിയിലേക്ക് എത്തിച്ചതിൽ നമ്മുടെ വാർത്താമാദ്ധ്യമങ്ങൾക്ക് ഒരു വലിയ പങ്കുണ്ടെന്ന വസ്തുത ഒരു യാഥാർത്ഥ്യമാണ് - പ്രത്യേകിച്ചും ടി.വി. ചാനലുകൾക്ക്. മൊബൈൽ ലൈവ് ടെലിക്കാസ്റ്റ് സംവിധാനങ്ങൾ ഇപ്പോൾ എല്ലാ ചാനലുകൾക്കും സ്വന്തമായുണ്ട്. അതിന്റെ പിൻ‌ബലത്തിൽ ആളെക്കൂട്ടാനും, മറ്റുചാനലുകൾക്ക് ലഭ്യമാവുന്നതിനു ഒരു മിനിട്ട് മുമ്പെങ്കിലും എന്തെങ്കിലുമൊരു ‘ബ്രേക്കിംഗ് ന്യൂസ്’ കാണിക്കാനുമുള്ള തത്രപ്പാടിലാണ് എല്ലാ മലയാളം ടി.വി ചാനലുകളും. വാർത്തകളുടെ ഉറവിടങ്ങൾ തേടിയുള്ള ഈ പരക്കംപാച്ചിലും ധൃതിയും പലപ്പോഴും വേണ്ടത്ര അന്വേഷണം നടത്തി വാർത്തകളുടെ നിജസ്ഥിതി അറിഞ്ഞശേഷം പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്താനുള്ള സാവകാശം അവർക്ക് നൽകുന്നുമില്ല.

തങ്ങളുടെ എതിരാളിച്ചാനൽ വാർത്തകൊടൂക്കുന്നതിന് ഒരു നിമിഷം മുമ്പ് ഒരു വാർത്ത തങ്ങളുടെ ടി.വി ചാനലിൽ എത്തിക്കുവാനുള്ള വെമ്പലിൽ ക്രൈം സീനുകളും, കൊലപാതകത്തിൽ വെട്ടിമുറിക്കപ്പെട്ട ദേഹങ്ങളും, അക്രമങ്ങളും എല്ലാം നമ്മുടെ സ്വീകരണമുറിയിലെത്തുന്നു. ഗുണ്ടകളും സാമൂഹ്യവിരുദ്ധരും വരെ വാർത്തകളിൽ അവരുടെ നിലപാടുവ്യക്തമാക്കുന്നു! മൃതദേഹങ്ങളോടും, പരിക്കേറ്റവരോടും കാണിക്കേണ്ട മിനിമം മര്യാദയും, മാധ്യമ എത്തിക്സും ഒന്നും ആർക്കും ഒരു വിഷയമേ ആകുന്നില്ല. ഒരു മണിക്കൂറോളം നീളുന്ന പ്രൈം ന്യൂസുകളിൽ അധികനേരവും ഒരോ ചാനലും അവരവരുടെ ചിന്താധാരകൾ പ്രേക്ഷകനെ അടിച്ചേൽ‌പ്പിക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്. ഒരു വാർത്തയെ അവരുടെ വീക്ഷണകോണിലൂടെ അവതിർപ്പിച്ചുകൊണ്ട്, അതിനു ഉപോൽബലകമായ ഫോൺ-ഇൻ-ലൈവ് ഇന്റർവ്യൂവുകളിലൂടെ, ജനങ്ങളേയും അതേ രീതിയിൽ ചിന്തിപ്പിക്കുക എന്ന ഒരു ടെക്നിക്കാണ് ഇപ്പോൾ നമ്മുടെ മാധ്യമങ്ങളെല്ലാം തന്നെ ഉപയോഗിക്കുന്നത് എന്നത് സാമാന്യബുദ്ധിയുള്ളവർക്ക് മനസ്സിലാകുന്ന കാര്യമാണ്.

ഇക്കഴിഞ്ഞ ദിവസം കാരക്കോണം മെഡിക്കൽ കോളേജിലെ ഒന്നാം വർഷ നേഴ്സിംഗ് വിദ്യാർത്ഥിനി ആത്മഹത്യചെയ്ത സംഭവത്തിന്റെ പിന്നാലെ ഇന്നലെയുണ്ടായ പുകിലുകളാണ് ഇത്രയും എഴുതുവാൻ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. ലൈവ് സം‌പ്രേക്ഷങ്ങളൂം, ആരുടെയൊക്കെയോ തിടുക്കങ്ങളും ആദ്യമരണത്തിനു പുറകേ മറ്റൊരു ചെറുപ്പക്കാരന്റെ ആത്മഹത്യയിലേക്ക് കാര്യങ്ങൾ കൊണ്ടെത്തിച്ചിരിക്കുന്നു. മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ വച്ച് ഒരു വിദ്യാർത്ഥിനി ആത്മഹത്യചെയ്താൽ സ്വാഭാവികമായും അതൊരു വാർത്തായാകും. ചാനലുകൾ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യും. അതിൽ യാതൊരു അസ്വാഭാവികതയുമില്ല. റാഗിംഗ് മൂലമുള്ള മരണങ്ങൾ സർവ്വസാധാരണമായിരിക്കുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ അതിന്റെ സാധ്യതകളിലേക്കും മാധ്യമ വിചാരകർ കേരള ജനതയുടെ ശ്രദ്ധക്ഷണിച്ചു. കൂട്ടത്തിൽ കോളജ് അധികൃതരുടെ പീഢനമാണ് കാരണം എന്ന ആരോപണവും വന്നു. ഇതുകേട്ടപാടെ വിദ്യാർത്ഥിസംഘടനകളും യുവജന സംഘടനകളും ഒന്നൊന്നായി പ്രതിഷേധപ്രകടനങ്ങളുമായി എത്തി. ഇത്തരം ഒരു സംബവത്തിൽ, പ്രത്യേകിച്ചും ആരോപണങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, വിദ്യാർത്ഥിസംഘടനകളെ ആരെയും കുറ്റപ്പെടുത്താനാവില്ല എങ്കിലും, വെവ്വേറെയായി നടത്തപ്പെട്ട ഈ പ്രതിഷേധപ്രകടനങ്ങളെല്ലാം സംഭവത്തിലുള്ള അവരുടെ പ്രതിഷേധത്തേക്കാളുപരി, അതിൽ നിന്ന് ഒരു മൈലേജ് എടുക്കുവാനുള്ള ശ്രമമായിട്ടേ നിഷ്പക്ഷമായി ചിന്തിച്ചാൽ തോന്നുന്നുള്ളൂ. എല്ലാ പാർട്ടികളുടെയും വിദ്യാർത്ഥിസംഘടനകളും യുവജന സംഘടനകളും പ്രതിഷേധം നടത്തി. പ്രതിഷേധം അതിരുകടന്നപ്പോൾ ലാത്തിച്ചാർജ്ജും ഗ്രനേഡും വരെ വേണ്ടിവരുകയും ചെയ്തു.

കോളേജ് അധികൃതരുടെ ഊഴമായിരുന്നു അടുത്തത്. അവർ പത്രസമ്മേളനം നടത്തി അവരുടെ നിലപാടുകൾ അറിയിച്ചു. വിദ്യാർത്ഥിനി ആത്മഹത്യ ചെയ്തത് പ്രേമനൈരാശ്യം മൂലമാണെന്നും അതിനു തെളിവുകളുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു. അതും ചാനലുകൾക്ക് ലൈവ് വാർത്തയായി. ഈ വാർത്തകൾ കണ്ടതിനു ശേഷമായിരിക്കണം, ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ വിദ്യാർത്ഥിനിയുമായി പ്രണയത്തിലായിരുന്നു എന്നു പറയപ്പെടുന്ന യുവാവ് ആത്മഹത്യ ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. ചാനലുകൾ അങ്ങോട്ടോടി. തൂങ്ങിനിൽക്കുന്ന ചിത്രം ആരെങ്കിലും കാണിച്ചുവോ എന്നറിയില്ല, മൃതദേഹം അഴിച്ചു താഴെക്കിടത്തിയിരിക്കുന്ന ചിത്രം ചില ചാനലുകളൊക്കെ വാർത്തകൾക്കിടയിൽ കാണിച്ചു. സംഭവങ്ങൾ ഇത്രയുമായപ്പോഴേക്ക് രാവിലെ പ്രതിഷേധവും കൊണ്ടിറങ്ങിയ സംഘടകളൊക്കെ എന്തുപറയണമെന്നറിയാതെ വിഷമിച്ചു. നോക്കണേ കാര്യങ്ങളുടെ നിജസ്ഥിതിയെപ്പറ്റിയുള്ള ഒരു വിശദമായ അന്വേഷണം ഇല്ലാതെ മാധ്യമങ്ങളും, രാഷ്ട്രീയപ്പാർട്ടികളും, കോളേജ് അധികൃതരും ഉൾപ്പെട്ട സംഭവപരമ്പരകളുടെ പരിണിതി. കാളപെറ്റെന്നു കേൾക്കുമ്പോൾ തന്നെ കയറെടുക്കുന്ന സ്ഥിതി. ഇതുതന്നെയാണ് കേരളത്തിന്റെ ഇന്നത്തെ ദുരവസ്ഥയും. വാർത്താചാനലുകൾ അവരുടെ ചിന്താ‍ രീതിയിൽ ചിന്തിക്കുവാൻ ഒരു ജനതയെ മാറ്റിയെടുക്കുന്നതിന്റെ ഉത്തമ ഉദാഹരണം. ഇവിടെ നഷ്ടം സംഭവിച്ചത് മരിച്ച രണ്ടുവ്യക്തികളുടെ കുടുംബങ്ങൾക്കുമാത്രമാണ്. ചാനലുകൾ മറ്റു സെൻസേഷനൽ ന്യൂസുകൾ അന്വേഷിച്ച് പോയിട്ടുണ്ടാവും ഇപ്പോൾതന്നെ.

ഇതിനു പിന്നാലെ ഇന്നലെ വൈകിട്ട് ഒരു പ്രമുഖ ചാനലിന്റെ വാർത്തയിൽ കേട്ടത്. “ലൂർദ് മാതാ എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജിലെ നാലാം വർഷ എഞ്ചിനീയറിംഗ് വിദ്യാർത്ഥി ആത്മഹത്യ ചെയ്തു”. അതുകേട്ടപാടെ ഞാനുൾപ്പടെയുള്ളവരുടെ പ്രതികരണം - എത്ര വിദ്യാർത്ഥികളാണ് ഈയിടെ കോളേജുകളിൽ ആത്മഹത്യചെയ്യുന്നത്, കഷ്ടംകഷ്ടം..

വളരെ ‘നിർദ്ദോഷകരമായി’ വായിച്ച വാർത്ത സാധാരണ പ്രക്ഷകരെ ചിന്തിപ്പിക്കുന്നതെങ്ങനെ എന്ന് ഒന്നു ശ്രദ്ധിക്കൂ. പിന്നീട് വിശദമായ വാർത്തയിലേക്ക് പോകുമ്പോഴാണ് ഈ വിദ്യാർത്ഥി വീട്ടിലാണു തൂങ്ങിമരിച്ചതെന്ന് നമുക്ക് മനസ്സിലാകുന്നത്. “പ്രണയനൈരാശ്യമാകാം കാരണം എന്ന് പോലീസ് പറഞ്ഞു” എന്നും ചാനൽ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നു! സെൻസേഷനൽ വാർത്തകൾ ഉണ്ടാക്കുന്നതെങ്ങനെ എന്നതിന്റെ നല്ല ഒരു ഉദാഹരണം. ഇതേ വാർത്ത ഇന്നസ്ഥലത്ത് ഇന്ന വീട്ടിൽ ഇന്നാര് ആത്മഹത്യചെയ്തു എന്ന രീതിയിൽ വായിക്കാനാണെങ്കിൽ അത് ഒരു ചാനലിന്റെ പ്രൈം ന്യൂസിൽ ഒരുപക്ഷേ വരേണ്ട വാർത്തപോലും അല്ല എന്നോർക്കണം. എനിക്ക് കൂടുതൽ രസകരമായി തോന്നിയ ഒരു കാര്യം ‘പ്രണയ നൈരാശ്യമാകാം മരണകാരണം എന്ന് പോലീസ് പറഞ്ഞു” എന്ന തുടർ വാർത്തയാണ്. ഇതിന്റെ പിന്നിലെ 99% ചാൻസും ഇങ്ങനെയായിരിക്കും - ചാനലിന്റെ ലേഖകൻ പോലീസുകാരോട് “സർ, പ്രണയനൈരാശ്യമാണോ ഈ ആത്മഹത്യക്കുകാരണം?” പോലീസ് : “ആയിരിക്കാം..!“ ഇത് വാർത്തയിലെത്തുമ്പോൾ രൂപമാറ്റം സംഭവിച്ച് നമ്മുടെ മുമ്പിൽ എത്തുന്നു!

ദുബായ് എയർപോർട്ടിൽ ഗ്രൌണ്ട് ഹാന്റ്ലിംഗ് സെക്ഷനിൽ ജോലിചെയ്യുന്ന ഒരു സുഹൃത്ത് ഈയിടെ പറഞ്ഞ കാര്യം മറ്റൊരു സംഭവം. അദ്ദേഹം നാട്ടിൽ പോയപ്പോൾ ഒരു കല്യാണ ചടങ്ങിൽ വച്ച് സുഹൃത്ത് ഒരു ചാനൽ ലേഖകനെ പരിചയപ്പെടുത്തി. അല്പ സമയം വർത്തമാനം പറഞ്ഞൂ, ലേഖകൻ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ഫോൺ നമ്പറും വാങ്ങിച്ചു. കുറേ നാളുകൾ കഴിഞ്ഞ് ഒരു ദിവസം നാട്ടിൽ നിന്ന് ഒരു വിളിവന്നു. നമ്മുടെ ലേഖകനാണ്. “പ്രമുഖനായ ഒരു മന്ത്രിപുത്രൻ ദുബായിയിൽ വന്നെന്നു കേൾക്കുന്നു, നേരാണോ” ചോദ്യം കേട്ട് സുഹൃത്ത് ഞെട്ടി. ദുബായ് എയർപോർട്ട് ദിവസവും നൂറുകണക്കിനു ഫ്ലൈറ്റുകൾ വരുന്ന എയർപോർട്ടാണ്, പതിനായിരക്കണക്കിനു യാത്രക്കാരും. അതിനിടയിൽ നിന്നാണ് മന്ത്രിപുത്രനെ കണ്ടോ എന്നു ചോദിക്കുന്നത്! ചോദിക്കുന്നയാൾക്ക് ഒരു വിവരം വേണ്ടേ ! മാത്രവുമല്ല, എന്റെ സുഹൃത്ത് വിമാനങ്ങളുടെ ഗ്രൌണ്ട് ഹാന്റ്ലിംഗിൽ ആണു ജോലിചെയ്യുന്നതെന്നതും ശ്രദ്ധിക്കുക. ഏതായാലും സുഹൃത്ത് സത്യസന്ധ്യമായി മറുപടീ പറഞ്ഞു, ഞാൻ കണ്ടില്ല എന്ന്. ഒപ്പം ഒരു മറുചോദ്യവും ചോദിച്ചു. ഇനി അഥവാ കണ്ടെന്ന് ഞാനൊരു കള്ളം പറഞ്ഞാൽ നിങ്ങൾ എന്തുചെയ്യും. അപ്പുറത്തുനിന്ന് കൂളായി മറുപടി “അതുഞങ്ങൾ വാർത്തയിൽ കയറ്റും.... ഒരു സംശയം പോലെ” . ഇത്രയേ ഉള്ളൂ നാം ഓരോ ദിവസവും കേൾക്കുന്ന വാർത്തകൾ.

കേരളം വളരെ മാറിപ്പോയിരിക്കുന്നു. ചാനലുകൾ പുറത്തുവിടുന്ന വാർത്തകളുടെ പിന്നാലെ ഒരു ജനത. വീഡിയോഗ്രാഫർ മാരുടെ നിർദ്ദേശങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് നടക്കുന്ന കല്യാണച്ചടങ്ങുകൾ പോലെയാണിത്. വാർത്താ മാധ്യമങ്ങൾ സ്വയം ഒരു പെരുമാറ്റച്ചട്ടം ഉണ്ടാക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, ഗവർമെന്റ് ഭാഗത്തുനിന്ന് അതിനുള്ള നടപടികൾ ഉണ്ടാവണം. പ്രത്യേകിച്ചും ദൃശ്യമാധ്യമങ്ങളിൽ എന്തൊക്കെ കാണിക്കാം എന്തൊക്കെ കാണിച്ചുകൂടാ എന്നതിനെങ്കിലും ഒരു നിയന്ത്രണം ഉണ്ടാവണം. ഗവർമെന്റ് നിയന്ത്രണം എന്നു കേൾക്കുമ്പോൾ അതൊരു അസ്വാതന്ത്ര്യമായി ആരും കാണേണ്ടതില്ല. ഒരു ജനാധിപത്യ രാജ്യത്തിൽ ഗവർമെന്റ് എന്നത് "for the people, by the people" എന്നു ചിന്തിച്ചാൽ ആർക്കും മനസ്സിലാക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ ഇത്.

അവസാനമായി ചാനലുകളോടും രാഷ്ട്രീയപാർട്ടികളോടും ഒന്നുരണ്ടു ചോദ്യങ്ങൾ. തേക്കടിയിൽ 45 പേരുടെ മരണത്തിനിടയാക്കിയ ഒരു ബോട്ട് ദുരന്തം നടന്നിട്ട് നിങ്ങൾ പ്രതിഷേധിക്കാഞ്ഞതെന്തുകൊണ്ട്? മറ്റുരാജ്യങ്ങളിൽ ബോട്ട് യാത്രക്കാരുടെ സുരക്ഷക്കായി എന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്നും, സുരക്ഷാപരമായ ആധുനിക സംവിധാനങ്ങൾ എന്തൊക്കെയെന്നും നിങ്ങൾ കേരളത്തിലെ പ്രേക്ഷകരെ കാണിക്കാഞ്ഞതെന്തുകൊണ്ട്? ആ രീതിയിൽ ചിന്തിക്കുവാൻ അവരെ നിങ്ങൾ മാനസികമായി തയ്യാറാക്കാത്തത് എന്തുകൊണ്ട്? വെള്ളം കുടിച്ചു വീർത്ത് കൈകളുയർത്തി നിസ്സഹായതയോടെ മരിച്ചുമരവിച്ച മൃതദേഹങ്ങൾ ലൈവായി കാണിക്കുന്നതിനു പകരം എന്തുകൊണ്ട് ഇത്തരം കാര്യങ്ങളിൽ ആളുകളുടെ കണ്ണുതുറപ്പിക്കാൻ മാധ്യമങ്ങളേ നിങ്ങൾ ഒരുങ്ങുന്നില്ല? ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും, ഒരു സുരക്ഷാ അവബോധം ആളുകൾക്കുണ്ടാക്കാനെങ്കിലും നിങ്ങളാരെങ്കിലും ശ്രമിച്ചോ? എന്തിനു ശ്രമിക്കണം, പിന്നെ വാർത്തകളെങ്ങനെ ഉണ്ടാവും അല്ലേ!! ബെസ്റ്റ് കണ്ണാ ബെസ്റ്റ് !!